Week 8 in The Gambia

Maandag heb ik mijn laatste dag mee gedraaid in het ziekenhuis. Ik ben blij dat ik gekozen heb om daar 2 dagen in de week mee te draaien. In het ziekenhuis heb ik veel gezien en meegemaakt. Vrouwen en baby’s staan gewoon uren te wachten om even gewogen te worden en een prikje te krijgen. Dan kom je er toch wel achter dat wij het in Nederland gewoon heel goed hebben. Vooral als het gaat om medische hulp, voor mijn gevoel worden daar in het ziekenhuis regelmatig fouten gemaakt. Daar wordt dan verder niet meer naar gekeken, gebeurd is gebeurd… Marie Joof (de vrouw die dit project op heeft gezet) vond het fijn dat ze hulp heeft gekregen, dus dat deed me wel goed.

Dinsdag ben ik met de meiden van het gehandicapten project meegegaan. Ze wilde namelijk 2 kinderen uit het project aangeven bij Department Of Social Welfare. Deze instantie komt op voor kinderen die mishandeld of verwaarloosd worden. Dit hebben andere mensen van Go For Africa vorige week namelijk ook bij Yaay gedaan, daar hebben ze toen direct werk van gemaakt. We wilde dinsdag om half 9 vertrekken maar toen we eenmaal onderweg waren was het al gauw kwart over 10. We moesten naar Banjul, dat was wel een stukje rijden. Een van de kinderen was mee gegaan naar Banjul, omdat we met hem ook naar de polikliniek wilde gaan. Eenmaal in Banjul hadden we ons opgesplitst en ging ik mee naar de instantie voor mishandeling en verwaarlozing van kinderen. We konden direct terecht bij een meneer in een kantoor. Hij had geluisterd naar ons verhaal en hij was erg behulpzaam en beleefd. Na ons gesprek zijn we tot de conclusie gekomen dat deze instantie contact op gaat nemen met de ouders van deze kinderen. Ze gaan hen uitnodigen voor een gesprek, bij dit gesprek zijn de ouders verplicht om aanwezig te zijn. Tijdens dit gesprek gaan ze de ouders interviewen over de situatie thuis en na dat gesprek gaan ze waarschijnlijk bij beide gezinnen bezoeken bij hun thuis. Ze gaan bekijken waar ze het kind mee kunnen helpen. Helaas kunnen wij dit hele traject niet meer meemaken, omdat we volgende week maandag alweer naar huis gaan. Het geeft je wel een prettig gevoel dat er mensen zijn die deze kinderen nu in de gaten kunnen houden. Dan kunnen wij met een gerust hart volgende week weer terug gaan naar Nederland.
Woensdag wilde ik afscheid nemen bij de Tanjeh Lower Basic School. Mr. Gibba, de directeur, had mij van het weekend al gebeld of ik deze week nog wilde komen, zodat hij nog afscheid van mij kon nemen. Dat vond ik natuurlijk heel leuk en we hadden afgesproken dat ik woensdag langs zou komen. Eenmaal in de school waren er helemaal geen leerlingen, ik zag de directrice wel in haar kantoor zitten. Deze week hebben de leerlingen de hele week een voetbaltoernooitje. Alle leerlingen waren bij het voetbalveld naar de wedstrijdjes kijken. Mr. Gibba was ook niet aanwezig, waar hij was.. dat weet ik ook niet. De directrice vroeg of ik vrijdag even terug wilde komen. Ze wilde me graag samen nog even bedanken en dan zijn de leerlingen ook in de klassen. Zo kon ik ook nog afscheid nemen van mijn stage klas. Dus afscheid heb ik nog niet genomen, dat komt vrijdag!

Donderdag ochtend ben ik weer even naar de Tanjeh Lower Basic School geweest. Ik had nog een aantal spulletjes die ik daar af wilde geven. Mr. Gibba (onderdirecteur van de school) vraagt al weken of ik niet tot juni wil blijven, tot dat de school dicht gaat. Dit vroeg hij vandaag dus weer. Ik zei dus voor de grap dat hij mijn moeder maar even op moest bellen om het te vragen. Hij zei dat hij dat wel even wilde doen en belde mijn moeder dus echt op haha. Het was een grappig telefoon gesprek, maar ga maandag gewoon lekker naar huis!
‘s Middags hadden we de donaties van alle auto’s. Toen we daar aankwamen werden alle auto’s in een cirkel gezet. Er werden wat speeches gehouden van mensen en toen werden de auto’s gedoneerd. Ze hebben daar natuurlijk geen microfoons dus als ik eerlijk ben heb ik er verder niet zoveel van meegekregen.
’s Avonds waren we uitgenodigd om bij een school te gaan eten. Daar was nog een Jambeband die optrad. Daarna zijn we met de groep nog gaan stappen in Senegambia.

Vrijdagochtend ging ik weer naar de Tanjeh Lower Basic School om afscheid te nemen. Ik had nog even met de directeuren en met mijn stagebegeleider gepraat en toen ik naar huis wilde gaan kreeg ik nog een cadeautje. Daar zat een mooie Afrikaanse jurk in, een ketting en 2 armbandjes. Ik vond het super lief gebaar. Vond het jammer dat ik afscheid moest nemen van deze mensen, ze zijn zo lief, aardig en gastvrij geweest. Echt top mensen..
’s Middags ben ik eerst nog even naar het vliegveld gegaan. Vandaag gingen de eerste studenten alweer terug naar Nederland. Daarna ben ik samen met Aukje en Roggie (Afrikaanse vrouw) naar een markt geweest met allemaal souvenirtjes. Het is dan wel heel handig om lokale mensen bij je te hebben, die weten tenminste welke prijs je kunt betalen voor bepaalde producten. Hier worden “tubabs” (blanken mensen) aardig opgelicht.

Zaterdag heb ik lekker rustig aan gedaan en vanmiddag wil ik nog even afscheid gaan nemen bij Yaay. Ook wil ik al mijn oude kleren af gaan geven bij het sponsorgezin, aangezien hun dit goed kunnen gebruiken.

Zo, dit is alweer mijn laatste blog. Morgen vlieg ik alweer terug naar huis. Ik ben heel blij dat ik de keuze heb gemaakt om 2 maanden in Afrika stage te lopen. In deze tijd heb ik veel ervaringen op gedaan en heb nieuwe mensen leren kennen. Ik heb een super tijd gehad en hoop dat jullie het leuk vonden om mijn verslagen te lezen. Ook wil ik de mensen bedanken die elke keer weer een leuk berichtje op mijn blog hebben gezet. Erg leuk om te lezen dat mensen je volgen vanuit thuis.