Week 6 in The Gambia

Zo, een heerlijk weekendje achter de rug. Zaterdag morgen hebben Aukje en ik onze Afrikaanse rokken opgehaald. Weer terug op de compound konden we niet wachten om ze aan te trekken. Alle werkneemsters die ons met die rokken zagen lopen moesten wel lachen. We liepen er volgensmij ook heel ongemakkelijk mee rond. Jullie gaan mij ook niet zien met de rok aan, maar een leuk aandenken is het zeker! Rond de middag zijn Aukje en ik naar het Senegambia hotel gegaan. Daar hebben we ’s middags rustig aan gedaan en ’s avonds genoten van een warme douche en een heerlijk bed. De bedden bij ons op de compound zijn werkelijk dramatisch. Er liggen gewoon kuilen in de matrassen waar wij liggen, dus dat was even genieten toen we op de bedden van het hotel lagen. Zondag morgen kregen we ontbijt bij het hotel, en wat was dat lekkkkkerrr… Er werden verse pannenkoeken, omeletjes en smoothies voor je gemaakt. ’s Middags hebben we aan het zwembad gelegen en verder die dag hebben we rustig aan gedaan. Rond de avond zijn we weer terug gegaan naar onze compound.

Sinds vorige week hebben we ook nieuw huisdier erbij gekregen. Een geit die is gekocht voor te slachten. Dat beest is zo vreselijk irritant. Hij mekkert continu, niet normaal. Dan hebben we ook nog zo’n leuke ‘haan’ die er ook gezellig in mee gaat. ’s Nachts, ’s morgens, ’s middags… het maakt niet uit. Ik ben blij als dat dier weg is, ’s avonds kun je niet slapen en ’s morgens word je door de geit ook weer vroeg wakker gemaakt.

Maandag hadden we weer stage in het ziekenhuis van Brufut. Samen met Aukje mocht ik bij de krijsende baby’s zitten die allemaal spuitjes kregen. We moesten aangeven welke spuiten ze moesten hebben en bijhouden hoeveel spuiten er werden uitgedeeld. Dit moest gebeuren in bepaalde categorieën. Ik vond het weer heel leuk werk om te doen!

Dinsdag ben ik samen met Lonneke (een coach van Go For Africa) naar Yaay geweest. Yaay is een meisje van ongeveer 10 jaar oud. Ze kan niet lopen en heeft sinds kort een aangemeten rolstoel gekregen. Afgelopen week waren een aantal studenten en een andere Nederlandse man Harry bij haar op bezoek geweest. Om te kijken of ze konden vervoeren in een busje. Ze zagen toen dat het meisje heel veel pijn had. Ze schaamde zich ook omdat ze haar urine liet lopen, dit kwam op haar kleren. De familie is nauwelijks betrokken bij haar opvoeding en ze geven haar geen aandacht. Ze wordt daar echt verwaarloosd. Haar kleding wordt amper verschoond en ze heeft 10 jaar lang gewoon in een hoekje van het huis gezeten. Zonder dat er iemand naar haar omkeek. Toen ze haar lichamelijk gingen bekijken zagen ze bij haar op de billen een drukplek. Wel groter dan een vuist. Dit was echt een shock en een dag later zijn ze met haar naar het ziekenhuis gegaan. Dit zit er al veel langer zei de dokter toen, maar heeft het kunnen verschonen. Nu gaat Lonneke elke dag op bezoek om de wond weer te verschonen. Harry is voor haar een plaatsje aan het maken waar ze overdag kan liggen of zitten. Met een klamboe erbij, omdat er heel veel vliegen bij haar zitten. Vandaag ben ik 2 keer bij haar langs geweest om wat spelletjes te gaan doen en een stukje te rijden in haar rolstoel. ’s Middags kwam ik met een grote kleurplaat naar haar toe. Ze had nog nooit eerder gekleurd. Na een uur ging ik weer naar de compound, maar ze had nog geen tijd om gedag te zeggen. Zo gefocust was ze op het kleuren, heerlijk om te zien. Het is zo’n sterke en lieve meid, hartverscheurend om te zien dat ze dan zo verwaarloosd wordt. We gaan de komende weken ook proberen de familie ervan te overtuigen dat ze haar ook meer aandacht moeten geven en ook beter moeten verzorgen. Het geeft je een super gevoel om met zo’n meid te kunnen werken, ze pikt dingen heel snel op en is altijd vrolijk.

Woensdag zouden we om 10 uur met Ballah naar de tandarts gaan. Ballah is een jongen die op een andere compound werkt. Hij zit ook in de Jambe groep waar wij altijd mee samen trainen. Hij komt ons ophalen en brengt ons daarna weer naar huis. Twee vrouwen, ook uit Nederland, hebben hem geholpen om een gedeelte van zijn gebit te behandelen. Hier wouden wij ook graag onze bijdrage in leveren en daarom hadden wij besloten om zelf ook een bijdrage te sponsoren voor zijn tanden. Om 10 uur wilde we naar Ballah gaan, maar hij was al op onze compound. Hij kwam vertellen dat de afspraak was verzet naar 3 uur. Ik heb toen nog snel even mijn wasje gedaan en daarna zijn we naar het klasje van Aukje geweest. Daar hebben we even meegedraaid. Om 3 uur waren we dus met Ballah naar de tandarts, en hij had er ook nog eens zin in. Dit heb ik dus nog nooit mee gemaakt. We wilde wat foto’s maken en Ballah een beetje aanmoedigen tijdens de behandeling. Er werden namelijk 5 tanden getrokken van hem. Eenmaal in de tandarts stoel kreeg hij verschillende spuiten. Aan zijn gezicht te zien geen pretje. Toen begon de behandeling. Nou, foto’s van de behandeling hebben we niet kunnen maken want we durfde zelf niet eens te kijken. Na 5 minuten zijn we toch maar in de wachtkamer gaan zitten. We vonden het dood eng. Na een uur kwam Ballah naar buiten. De tandarts vertelde ons dat het net een operatie was. Het was een moeilijk karweitje geweest. En zijn mond zag er uit… er zitten nu hechtingen in die er volgende week uitgehaald moeten worden. De vrouw die Ballah behandelde was wel een kundige vrouw, ze kwam uit Cuba. De tandartsen praktijk zag er ook erg netjes uit, net zoals in Nederland.

Donderdag was echt een super leuke dag. Samen met Jasmijne en Eva (mijn coaches) en 2 Nederlanders die hier op vakantie zijn hebben we een tandenpoets les gegeven. Dit lesje gaven wij aan mijn stage klas en een ander klasje. Dit waren in 85 leerlingen. We hadden voor alle leerlingen een tandenborstel gekocht en daarop hun naam geschreven. We begonnen in mijn stage klas. Daar bespraken wij als introductie waar de tanden goed voor zijn en hoe je die moest verzorgen. Toen we dat besproken hadden gingen we de tandenborstels uitdelen. We riepen de naam van de leerlingen en liepen er naar toe. Deze leerling moest haar/zijn tanden laten zien. Zagen de tanden er goed uit kregen ze een C geschreven op hun tandenborstel. Zagen de tanden er slecht uit, kregen ze een A (hoog risico). Zat het er tussen in kregen de leerlingen een B op de tandenborstel geschreven. Nadat we de leerlingen in de categorieën hadden opgesplitst gingen we met de leerlingen met de letter A naar buiten. Deze mochten als eerste hun tanden gaan poetsen en daarna kwamen de leerlingen van B en dan die van C. Er waren heel veel leerlingen die we een A op hun tandenborstel hadden geschreven, die hadden al veel rotte tanden. Tijdens het poetsen van hun tanden, hadden ze allemaal wel bloed aan de tandenborstel zitten. We moesten hun stimuleren om dan verder te poetsen, omdat de tanden dan anders pijn blijven doen. Daarna mochten de leerlingen bij elkaar de tanden poetsen. Uiteindelijk mochten ze de tandenborstels weer inleveren in een doos. We begonnen het inleveren van de tandenborstels bij de leerlingen van letter C, zodat de leerlingen van letter A het langst hun tanden konden poetsen. Je zag aan de gezichten van de leerlingen dat ze het súper leuk vonden om te doen en ze waren dankbaar dat ze van ons tandenborstels en tandpasta’s kregen. De spullen worden in de klas bewaard, zodat de leraar dit één per dag met de leerlingen gaat doen. Ik ben benieuwd of de leraren dit ook echt één keer per dag met de leerlingen gaan doen. Op de donderdag en vrijdag, als ik er ben, ga ik deze lesjes geven in de klassen.

’s Middags ben ik weer even langs Yaay geweest. Ze is ondertussen intern opgenomen in een ziekenhuis. Daar wordt de drukplek die Yaay heeft gratis behandeld en daar kan ze gewoon verblijven. Ik heb met haar een aantal activiteiten gedaan (zoals: vinger verven, stempelen, kleuren, rondje gewandeld) en merkte dat ze er goed aan was.

Donderdag ben ik ook jarig geweest, heb veel vragen gekregen of ik het goed gevierd heb. Als ik eerlijk ben heb ik mijn verjaardag amper gevierd. 's Avonds ben ik met Aukje een hapje gaan eten maar verder had ik niet het idee dat ik jarig was. Heb donderdag wel een hele leuke dag gehad, dus daar ben ik allang blij mee :)

De vrijdag was weer een dagje stage bij de Lower Basic School. Ik liep de school binnen en schrok nogal van wat ik zag. Er werd namelijk een leerling hard geslagen door een leerkracht. Daar stonden nog andere leraren bij, die keken toe wat er gebeurde. Toen de leraren mij zagen lieten ze de leerling gaan, die heel hard aan het huilen was. De leraren deden net alsof dat er niks gebeurd was. Heel raar moment, maar heb er verder niets over gezegd. Sinds 2 jaar geleden is het verboden om op scholen nog leerlingen te slaan, maar waarom dit gebeurde is voor mij ook een raadsel. Verder was de dag heel erg leuk. Heb weer mijn tandenpoets lessen gegeven, wat de leerlingen weer super leuk vonden en verder leerlingen extra begeleiding gegeven. ’s Middags nog even naar Yaay geweest en weer spelletjes met haar gedaan.
’s Avonds waren we met 30 studenten gaan uiteten en daarna nog gaan stappen. Dit was ook een erg geslaagde avond.

Zaterdag hebben Aukje en ik kameel gereden. In het begin was het wel eng, omdat het beest nogal rare bewegingen maakte. We zijn een stuk over het strand gelopen en hebben daar nog wat rond mogen kijken. Weer een leuke ervaring rijker, haha!